قرص اختلال نعوظ و تاخیری
اختلال نعوظ و انزال زودرس دو مشکل رایج در میان مردان هستند که میتوانند کیفیت روابط جنسی را کاهش دهند و اثرات منفی بر اعتماد به نفس و سلامت روانی فرد بگذارند. در سالهای اخیر، داروهای متعددی برای درمان این مشکلات به بازار آمدهاند که به نام قرصهای اختلال نعوظ و تاخیری شناخته میشوند. این داروها معمولاً با هدف بهبود عملکرد جنسی، افزایش مدت رابطه و افزایش رضایت طرفین تجویز میشوند. در این مقاله به بررسی انواع این داروها، مکانیسم اثر، مزایا، عوارض احتمالی و نکات مهم مصرف آنها خواهیم پرداخت.
اختلال نعوظ و انزال زودرس چیست؟
اختلال نعوظ به حالتی گفته میشود که مرد نمیتواند به نعوظ کامل برسد یا آن را به مدت کافی حفظ کند. انزال زودرس نیز به وضعیتی اطلاق میشود که مرد در زمان بسیار کوتاهی پس از شروع رابطه جنسی، به انزال میرسد و کنترل چندانی بر زمان انزال ندارد.
این دو مشکل میتوانند همزمان یا بهصورت جداگانه در افراد ظاهر شوند و اغلب دلایل روانی، هورمونی یا فیزیولوژیکی در آنها دخیل هستند.
قرصهای اختلال نعوظ چگونه عمل میکنند؟
داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ تجویز میشوند معمولاً با مهار آنزیمی به نام PDE5 (فسفودیاستراز نوع ۵) عمل میکنند. این آنزیم باعث تجزیه ترکیبی به نام cGMP میشود که مسئول گشاد شدن عروق خونی در آلت تناسلی است. با مهار PDE5، جریان خون به آلت افزایش مییابد و در نتیجه نعوظ بهراحتیتر حاصل میشود.
قرصهای تاخیری چگونه عمل میکنند؟
قرصهای تاخیری معمولاً روی سیستم عصبی تأثیر میگذارند و حساسیت آلت را کاهش میدهند یا انتقال پیامهای انزالی به مغز را کند میکنند. برخی از این قرصها حاوی مواد ضدافسردگی با دوز پایین هستند که بر روی انتقالدهندههای عصبی مانند سروتونین اثر میگذارند و در نتیجه انزال را به تأخیر میاندازند.
انواع قرصهای اختلال نعوظ و تاخیری معروف
سیلدنافیل (ویاگرا)
یکی از شناختهشدهترین داروهای اختلال نعوظ که معمولاً ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از رابطه مصرف میشود و اثر آن تا ۴ ساعت باقی میماند. برای اثربخشی بهتر، بهتر است با معده خالی مصرف شود.
تادالافیل (سیالیس)
اثر طولانیتری نسبت به ویاگرا دارد (تا ۳۶ ساعت) و برای مردانی که ترجیح میدهند آمادگی جنسی بیشتری در طول روز داشته باشند، مناسب است. همچنین نوعی از این دارو برای مصرف روزانه وجود دارد.
واردنافیل (لویترا)
اثر آن مشابه ویاگراست اما با قدرت بیشتر در برخی افراد و حساسیت کمتر به غذا، برای مردانی که مشکلات گوارشی دارند انتخاب مناسبی است.
داپوکستین
یک داروی مؤثر برای درمان انزال زودرس است. این دارو از خانواده داروهای ضدافسردگی با اثر کوتاهمدت است و با افزایش سطح سروتونین در مغز، زمان انزال را به تعویق میاندازد. معمولاً ۱ تا ۳ ساعت قبل از رابطه مصرف میشود.
داروهای ترکیبی
برخی قرصها ترکیبی از داروی تاخیری و اختلال نعوظ هستند، مانند قرصهای ترکیبی سیلدنافیل و داپوکستین. این نوع داروها همزمان باعث تقویت نعوظ و افزایش مدت رابطه جنسی میشوند و برای مردانی که از هر دو مشکل رنج میبرند مناسباند.
نکات مهم در مصرف قرصهای اختلال نعوظ و تاخیری
-
این داروها باید با تجویز پزشک مصرف شوند، بهویژه اگر فرد سابقه بیماری قلبی، فشار خون یا مشکلات کلیوی دارد.
-
مصرف همزمان این داروها با نیتراتها (در بیماران قلبی) میتواند خطرناک و حتی مرگآور باشد.
-
توصیه میشود از مصرف خودسرانه داروهای اینترنتی یا غیرمجاز پرهیز شود.
-
در صورت بروز عوارضی مانند تاری دید، درد قفسه سینه یا نعوظ طولانیمدت، فوراً به پزشک مراجعه شود.
-
مصرف این داروها در افراد جوان بدون مشکل پزشکی خاص باید با احتیاط و آگاهی کامل صورت گیرد تا وابستگی روانی به دارو ایجاد نشود.
عوارض احتمالی قرصهای نعوظ و تاخیری
مصرف این داروها ممکن است در برخی افراد با عوارضی همراه باشد که عبارتاند از:
-
سردرد
-
سرگیجه
-
گرفتگی بینی
-
تهوع
-
مشکلات گوارشی
-
افزایش ضربان قلب
-
تغییر در بینایی یا حساسیت به نور
-
خشکی دهان یا احساس اضطراب
این عوارض معمولاً خفیف هستند و پس از چند ساعت برطرف میشوند، اما در صورت تداوم یا شدت گرفتن، نیاز به بررسی دارد.
جایگزینهای طبیعی و گیاهی برای تقویت نعوظ و تاخیر
اگرچه داروهای شیمیایی اثربخشی سریعتری دارند، اما برخی افراد تمایل دارند از روشهای طبیعی استفاده کنند. گزینههایی مانند:
-
جینسینگ قرمز
-
ماکا (گیاه بومی آمریکای جنوبی)
-
ال-آرژینین
-
زعفران
-
زنجبیل
-
تغذیه سالم و ورزش منظم
میتوانند در طولانیمدت به بهبود عملکرد جنسی کمک کنند.
جمعبندی
قرصهای اختلال نعوظ و تاخیری ابزارهای مفیدی برای درمان مشکلات جنسی در مردان هستند، اما مصرف آنها باید تحت نظر پزشک و با رعایت احتیاطهای لازم باشد. این داروها ممکن است با اثر بر روی جریان خون یا سیستم عصبی، کیفیت رابطه جنسی را بهبود دهند. با این حال، برای رسیدن به نتیجه مطلوب، بررسی علت اصلی مشکل و درمان ریشهای آن همراه با اصلاح سبک زندگی بسیار ضروری است. همچنین باید از مصرف خودسرانه و وابستگی به این داروها اجتناب کرد و در صورت نیاز، به جای داروهای شیمیایی از روشهای طبیعی نیز بهره گرفت.