چرا موقع رابطه آلتم شل می‌شود؟
شل شدن آلت تناسلی مرد در حین رابطه جنسی یکی از شایع‌ترین مشکلات جنسی در میان مردان است که می‌تواند باعث نگرانی، کاهش اعتماد به نفس و حتی تأثیر منفی بر رابطه زناشویی شود. این مشکل که گاه به آن “اختلال نعوظ موقت” یا “شل شدن آلت در میانه رابطه” گفته می‌شود، دلایل متعددی دارد که هم جسمی و هم روانی هستند. در این مقاله به‌صورت کامل به دلایل، عوامل و راهکارهای مقابله با این مشکل می‌پردازیم.
تفاوت بین ناتوانی جنسی و شل شدن مقطعی آلت
قبل از بررسی دلایل، لازم است تفاوت میان “ناتوانی جنسی” و “شل شدن آلت در حین رابطه” را بدانیم. ناتوانی جنسی به عدم توانایی کامل در ایجاد یا حفظ نعوظ در بیش از ۷۵ درصد موارد اطلاق می‌شود، در حالی‌که شل شدن مقطعی ممکن است تنها گاهی اوقات و در شرایط خاص اتفاق بیفتد و اغلب قابل درمان یا پیشگیری است.
دلایل جسمی شل شدن آلت در هنگام رابطه
مشکلات عروقی
برای حفظ نعوظ، جریان خون کافی باید به بافت‌های آلت برسد. اختلالات عروقی مانند فشار خون بالا، تصلب شرایین و دیابت می‌توانند مانع رسیدن خون کافی به آلت شده و باعث افت نعوظ شوند.
اختلالات عصبی
بیماری‌هایی مانند ام‌اس، آسیب‌های نخاعی یا نوروپاتی دیابتی می‌توانند عملکرد عصبی آلت را مختل کرده و باعث قطع یا کاهش نعوظ در هنگام رابطه شوند.
عدم تعادل هورمونی
کاهش سطح تستوسترون می‌تواند باعث کاهش میل جنسی و افت توانایی در حفظ نعوظ شود. اختلالات غده تیروئید نیز ممکن است تاثیرگذار باشند.
مصرف داروها
برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی، ضد فشار خون، داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش‌ها ممکن است اثر منفی بر عملکرد جنسی داشته باشند.
خستگی و کم‌خوابی
اگر بدن خسته یا دچار کمبود خواب باشد، سیستم عصبی و هورمونی به‌درستی کار نمی‌کند و ممکن است در حین رابطه آلت شل شود.
تغذیه نامناسب و سبک زندگی ناسالم
تغذیه فاقد ویتامین‌ها و مواد مغذی، مصرف دخانیات، الکل و مواد مخدر می‌تواند بر سلامت عروقی، هورمونی و عصبی بدن تأثیر منفی بگذارد و موجب افت نعوظ در هنگام رابطه شود.
دلایل روانی شل شدن آلت هنگام رابطه
استرس و اضطراب عملکرد
نگرانی از اینکه آیا توانایی راضی کردن شریک جنسی وجود دارد یا نه، می‌تواند فشار روانی زیادی ایجاد کند و به شل شدن آلت در میانه رابطه منجر شود.
افسردگی و مشکلات روانی
افسردگی و سایر اختلالات روانی باعث کاهش میل جنسی و عدم تمرکز بر تحریک جنسی می‌شوند.
تجربه‌های جنسی منفی گذشته
تجربه‌های ناخوشایند یا ترس از قضاوت شدن ممکن است باعث شود بدن به صورت ناخودآگاه واکنش منفی نشان دهد و نعوظ از بین برود.
نارضایتی از شریک جنسی یا رابطه
در صورتی‌که میان زوجین مشکلات عاطفی یا نارضایتی وجود داشته باشد، میل جنسی و توانایی نعوظ نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
نقش سن در شل شدن آلت
با افزایش سن، احتمال بروز مشکلات نعوظ نیز افزایش می‌یابد. کاهش طبیعی سطح تستوسترون، کاهش انعطاف‌پذیری عروق خونی و افزایش احتمال بیماری‌های زمینه‌ای باعث می‌شود مردان میانسال و سالمند بیشتر با این مشکل مواجه شوند. البته این به معنای غیرقابل‌درمان بودن نیست.
راهکارهای درمان و پیشگیری از شل شدن آلت در رابطه
مراجعه به پزشک متخصص
در صورتی که مشکل به‌طور مکرر تکرار شود، حتماً باید به پزشک متخصص اورولوژی یا متخصص طب جنسی مراجعه کرد تا علت دقیق شناسایی و درمان مناسب آغاز شود.
تغییر سبک زندگی
-
تغذیه سالم و متعادل با مواد مغذی مانند روی، منیزیم و ویتامین‌های B و E
-
ورزش منظم و کاهش وزن در صورت چاقی
-
ترک سیگار و الکل
-
خواب کافی و منظم
مدیریت استرس و تمرکز ذهنی
تمرین‌های مدیتیشن، یوگا یا تکنیک‌های تنفس عمیق می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند. کاهش انتظارات غیرواقعی و تمرکز بر لذت رابطه به جای عملکرد فنی نیز مؤثر است.
درمان دارویی در صورت نیاز
پزشک ممکن است در صورت لزوم داروهایی مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل یا درمان‌های هورمونی تجویز کند. این داروها باید تنها با نظر پزشک مصرف شوند.
تمرین و ارتباط بهتر با شریک جنسی
گفت‌وگو درباره نیازها، نگرانی‌ها و سلیقه‌های جنسی با شریک زندگی می‌تواند رابطه جنسی را بهبود بخشیده و اضطراب را کاهش دهد. همچنین، تمرین درازمدت در محیطی آرام و حمایتی می‌تواند اعتماد به نفس جنسی را تقویت کند.
چه زمانی باید نگران شد؟
اگر شل شدن آلت به‌طور پیوسته در بیش از ۵۰ درصد روابط اتفاق می‌افتد، یا اگر همراه با نشانه‌های دیگری مثل کاهش میل جنسی، درد یا علائم بیماری‌های دیگر باشد، حتما باید به پزشک مراجعه شود.
نتیجه‌گیری
شل شدن آلت در هنگام رابطه جنسی ممکن است موقتی یا نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر باشد. این مشکل می‌تواند دلایل متعددی از جمله فیزیکی، روانی، سبک زندگی یا ترکیبی از این عوامل داشته باشد. تشخیص علت دقیق، درمان مناسب، بهبود سبک زندگی و حفظ ارتباط سالم و صمیمی با شریک جنسی می‌تواند در درمان و پیشگیری از این مشکل نقش بسیار مؤثری داشته باشد. مهم‌ترین نکته این است که این مشکل قابل درمان است و نباید باعث شرمندگی یا سرخوردگی شود.