حکم نزدیکی با همسر در ماه رمضان از نظر اهل سنت
ماه رمضان از مهم‌ترین و مقدس‌ترین ماه‌های سال در دین اسلام است که مسلمانان در این ماه به روزه‌داری، عبادت و تقویت روحیه دینی می‌پردازند. اما یکی از سوالات شایع در این ماه، مسئله نزدیکی با همسر و احکام شرعی مربوط به آن است. در این مقاله به طور جامع به بررسی حکم نزدیکی با همسر در ماه رمضان از نظر مذهب اهل سنت می‌پردازیم و نکات مهم فقهی و شرعی را به زبانی ساده و قابل فهم بیان می‌کنیم.
حکم کلی نزدیکی با همسر در ماه رمضان
طبق نظر اهل سنت، در روزهای ماه رمضان که روزه بر مسلمانان واجب است، نزدیکی با همسر در زمان روزه‌داری ممنوع و باعث باطل شدن روزه می‌شود. نزدیکی در این زمان سبب می‌شود روزه آن روز باطل گردد و فرد مجبور است آن روز را قضای روزه را بگیرد و همچنین کفاره (آزاد کردن برده یا گرفتن ۶۰ روز روزه متوالی) بر او واجب شود، مگر اینکه عذر شرعی مانند بیماری یا سفر داشته باشد.
علت ممنوعیت نزدیکی در روز روزه ماه رمضان
دلیل اصلی این ممنوعیت، حفظ تقوا و دوری از کارهایی است که ممکن است روزه را باطل کند یا روح معنوی ماه رمضان را تضعیف نماید. نزدیکی باعث خروج منی و کاهش نیروی جسمانی می‌شود و از این رو روزه‌دار باید از آن در زمان روزه‌داری خودداری کند تا عبادت او صحیح باشد.
احکام تفصیلی درباره نزدیکی در ماه رمضان
۱. نزدیکی در طول روز روزه
اگر شخصی در طول روز ماه رمضان با همسر خود نزدیکی کند، روزه او باطل است و باید آن روز را قضا کند. علاوه بر آن، بر اساس بیشتر فقه اهل سنت، کفاره نیز بر او واجب است. کفاره به شکل‌های زیر انجام می‌شود:
-
آزاد کردن یک برده (اگر ممکن باشد)
-
در صورت عدم امکان، گرفتن ۶۰ روز روزه متوالی
-
اگر توان روزه گرفتن ندارد، باید ۶۰ نفر فقیر را سیر کند
۲. نزدیکی بعد از افطار تا قبل از اذان صبح
نزدیکی در ماه رمضان بعد از اذان مغرب (افطار) تا اذان صبح مشکلی ندارد و روزه را باطل نمی‌کند. در این زمان افراد می‌توانند رابطه زناشویی داشته باشند.
۳. رابطه قبل از اذان صبح (سحر)
اگر قبل از اذان صبح نزدیکی صورت گیرد و فرد از زمان اذان صبح روزه بگیرد، روزه صحیح است زیرا نزدیکی در حالت روزه انجام نشده است.
۴. نزدیکی بدون خروج منی
اگر نزدیکی صورت گیرد ولی منی خارج نشود، نظر مراجع مختلف اهل سنت متفاوت است. برخی این کار را روزه باطل‌کننده نمی‌دانند، اما بهتر است از این کار خودداری شود تا شک در روزه وارد نشود.
۵. نزدیکی هنگام غسل جنابت
اگر فردی غسل جنابت نکرده و روزه است، روزه باطل نمی‌شود مگر اینکه نزدیکی منجر به خروج منی شود و غسل لازم باشد. در این صورت روزه‌دار باید غسل کند و اگر منی خارج شده باشد، روزه باطل است.
شرایط و آداب نزدیکی در ماه رمضان
اهل سنت توصیه می‌کنند که نزدیکی در ماه رمضان در زمان‌های غیر از روز انجام شود و مسلمانان باید رعایت حال همسر، شرایط جسمی و روحی خود و شرایط روزه‌داری را داشته باشند. توصیه به حفظ تقوا، پرهیز از افراط و رعایت اعتدال از اصول مهم در این ماه است.
تاثیر نزدیکی در ماه رمضان بر روح روزه‌دار
روزه در ماه رمضان هدفی فراتر از نخوردن و نیاشامیدن دارد؛ هدف آن رشد معنوی، خودکنترلی و تقرب به خداوند است. نزدیکی در روز روزه می‌تواند باعث از بین رفتن این حالت روحانی شود، بنابراین ترک آن به حفظ روح روزه‌داری کمک می‌کند.
شرایطی که نزدیکی در ماه رمضان جایز است
در برخی شرایط خاص مانند بیماری شدید، ضعف جسمانی یا خطر جانی، پزشک یا مراجع دینی ممکن است اجازه دهند که فرد روزه نگرفته و نزدیکی با همسر داشته باشد. در این موارد فرد باید در اسرع وقت قضای روزه را انجام دهد.
نتیجه‌گیری
در مذهب اهل سنت، نزدیکی با همسر در زمان روزه‌داری ماه رمضان به دلیل باطل کردن روزه و واجب شدن کفاره، حرام و ممنوع است. این کار تنها پس از افطار تا سحر مجاز است. رعایت این حکم باعث حفظ روح ماه رمضان و انجام صحیح عبادات می‌شود. همچنین در صورت بروز مشکلات خاص، می‌توان با مراجعه به مراجع دینی و پزشک متخصص راهنمایی دقیق‌تری دریافت کرد. بنابراین توصیه می‌شود که مسلمانان در ماه رمضان به احکام شرعی توجه داشته و برای حفظ تقوا و روح روزه‌داری، از انجام نزدیکی در طول روز خودداری کنند.